این آثار را در سفرهایی که داشتم کشیده‌ام. هیچ کدام در آتلیه کشیده نشده است. اینها نتیجه‌ی سفرها و مواجهه‌های مختلف من با طبیعت است. این تابلوها نتیجه‌ی نگاه کردن به موضوعات نیستند و در واقع حاصل بودن من در فضا هستند. شاید تنها چیزی که آنها را به هم ربط می‌دهد همین باشد. من خودم را در پالت رنگ و اجرا آزاد می‌گذارم و کار را می‌سپارم به احوالاتم و فقط نقاشی می‌کشم. آثار گذشته‌ام پیکرهایی از زن‌ها بودند و بعد از آنها در حال حاضر نگاهم به درختان است. من خودم تغییری نمی‌بینم و فکر می‌کنم زن‌های قبلی نقاشی‌هایم هم طبیعت بودند و هستند.
هیچ وقت برای کارهایم عنوانی انتخاب نکرده‌ام چون نمی‌توانم با انتخاب یک اسم یا یک کلمه آنها را محدود کنم، همان‌طور که نمی‌توانم برای زیستی که دارم عنوان انتخاب کنم و همچنین نمی‌خواهم به بیننده خط ذهنی بدهم.
زمانی که کارم تمام می‌شود مدتی طولانی به آنها نگاه می‌کنم و تمام کلمات را از ذهنم حذف می‌کنم و متوجه می‌شوم آنها حتی درخت نیستند؛ فقط نقاشی هستند. بدین طریق دچار احساساتی ناشناخته می‌شوم و همین ناشناخته بودن به من حس پیدا کردن و دیدن و جستجو می‌دهد.
ناهید کاکا
